Sprawdź również:

Opis i biologia suma afrykańskiego

W stanie naturalnym w Afryce gatunek ten występuje w jeziorach, strumieniach, rzekach, bagnach i równinach zalewowych, z których wiele podlega sezonowemu wysychaniu. Najczęstszymi siedliskami są bagna i baseny zalewowe, w których mogą przetrwać w porze suchej dzięki dodatkowym organom do oddychania powietrzem. Clarias gariepinus podejmuje wędrówkę boczną z większych zbiorników wodnych, w których żerują i dojrzewają w wieku około 12 miesięcy, do czasowo zalanych obszarów brzegowych w celu rozmnażania.  Ostateczne dojrzewanie gonad wiąże się ze wzrostem poziomu wody. 

Rozwój i warunki bytowania suma afrykańskiego w naturze

W stabilnych warunkach środowiskowych dorosłe Clarias gariepinus mają przez cały rok dojrzałe gonady. W idealnych warunkach dojrzała samica może znieść około 60 000 jaj / kg masy ciała. Przed kryciem samce agresywnie rywalizują o samice, z którymi łączą się w pojedyncze pary, samica energicznie macha ogonem, aby wymieszać jaja i nasienie i rozprowadzić zapłodnione jaja. Jaja samoprzylepne przyklejają się do zanurzonej roślinności i wylęgają się w ciągu 20–60 godzin, w zależności od temperatury. Woreczek żółtkowy wchłania się w ciągu 3–4 dni, a żołądek jest w pełni funkcjonalny w ciągu 5–6 dni po rozpoczęciu żywienia egzogennego. Różnicowanie płciowe rozpoczyna się między 10 a 15 dniem po wykluciu. Larwy żerują i szybko rosną na ciepłych (zwykle > 24 ° C) terenach zalewowych bogatych w składniki odżywcze, osiągając 3-7 g w ciągu 30 dni. Gdy pod koniec deszczy wysychają zalane obszary brzegowe, młode i dorosłe osobniki wracają na głębsze wody. Na obszarach, na których występują dwie pory deszczowe, w ciągu roku zwykle występują dwa szczyty reprodukcyjne.

Warte zapamiętania o Clarias gariepinus

Początkowo sum afrykański w rodzimym środowisku był hodowany jako „ryba policyjna” do kontrolowania nadmiernej hodowli tilapii w stawach ziemnych lub jako przynęta do połowów na Jeziorze Wiktorii.
Intensywny chów i wykorzystanie konsumpcyjne wiąże się z wykorzystaniem w hodowli paszy ekstrudowanej (dla pstrąga) i zamkniętych obiegów z recyrkulacją wody.
W Europie głównymi producentami są Holandia, Belgia i Węgry.